Kuşatma altındaki bir şehirde hayatı tepetaklak olmuş dört kişi, insan olmanın ne anlama geldiğini hatırlar: Bir müzisyen penceresinden ekmek kuyruğunda bekleyen yirmi iki kişiye bakmaktadır, arkadaşları ve komşularıdır bunlar. Derken, göz açıp kapayıncaya kadar geçen sürede, bir havan topu mermisinin atılmasıyla hepsi oracıkta hayatını kaybeder. Bunun üzerine müzisyen, bir meydan okuma hareketi olarak çellosunu alır ve yirmi iki gün boyunca, onların anısını onurlandırmak için patlamanın olduğu ...