Gevaş´ın durgun kıyılarında çekirge seslerine
karışıyordu annemin esmer sözcükleri,
kaybolduğu masalda yolunu bulmak için ardında
sözcüklerini unutan bir çocuğun yalnızlığıyla büyüyordum.
İlk hecesi zor öğrenilmişse bir ´ben´ olan gözlerimin ufkunda
büyümek,
kimi dillerde yaşamaktı; kimilerinde ise...
Zaman, Kafka´nın günlüklerine izi düşmüş bir kül yığınıyken,
heybemde kalan yangınlarda bir varolma masalıydı şiir...
...şiire saygıyla.